انتخاب مواد مناسب در ذخیرهسازی اسید کلریدریک
آلومینیوم:
این نوع آلیاژ در برابر خاصیت خورندگی هیدروکلریک اسید ، فاقد مقاومت بوده به همین جهت برای نگهداری این اسید اصلا مناسب نمی‌باشد.
چدن:
سیستمی که جنس آن از چدن خالص باشد جهت نگهداری هیدروکلریک اسید مناسب نمی‌باشد، به خصوص اگر فاکتورهایی نظیر سرعت بالای جریان مواد در سیستم نگهداری دخیل باشند. آلیاژی با درصد سیلیکون بالا، به همراه مقدار ناچیزی از مولیبدن، کروم و مس جهت نگهداری هیدروکلریک اسید تا دمای ۹۵ درجه سانتی گراد با هر غلظتی مناسب می باشد.
فولاد زنگ نزن:
متاسفانه خاصیت خورندگی هیدروکلریک اسید بر روی فولاد زنگ نزن ۳۱۶ و ۳۰۴ تاثیر گذار است. ( فرقی ندارد که ماده مربوطه در هر دما و غلظتی باشد)
مس:
به علت حساسیت مس در برابر سرعت، هوادهی و ناخالصی اکسیژنی می‌توان از آلیاژ مس جهت حمل اسید هیدروکلریک رقیق استفاده نمود.
سرب:
این عنصر در برابر مواد اسیدی با غلظت ۱۵ درصد در دمای ۲۴ درجه سانتی گراد ( ۷۵ درجه فارنهایت) از خود مقاومت نشان می‌دهد، اما برای اسید‌ها با غلظت و دمای بالا، کارآیی ضعیفی دارد.
نیکل:
نیکل خالص و آلیاژ نیکل- مس برای نگهداری اسید‌هایی با غلظت زیر ۱۰ درصد در غیاب اکسیژن در دمای پایین مناسب است. هر چقدر که غلظت اسید کمتر باشد، دمای سیستم را به همان مقدار می‌توان افزایش داد.
برای مثال هیدروکلریک اسید با غلظت ۰٫۵ درصد در دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد، آلیاژ مد نظر را مورد فرسایش قرار نمی‌دهد.
نیوبیوم:
خوشبختانه این عنصر مقاومت خوبی از خود در برابر خاصیت خورندگی هیدروکلریک اسید غلیظ در دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد نشان داده است.
طلا:
از این عنصر نیز می‌توان برای حمل و نگهداری هیدروکلریک اسید با هر غلظت و فشار در هر دمایی، استفاده کرد.
پالادیوم:
برای نگهداری هیدروکلریک اسید مناسب نمی‌باشد.
رودیوم:
این عنصر مقاومت بسیار خوبی در برابر خاصیت خورندگی هیدروکلریک اسید غلیظ تا دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد از خود نشان داده است.
نقره:
این عنصر به فرآیند هوا دهی بسیار حساس می‌باشد، به خصوص اگر دما و غلظت ماده اسیدی بالا باشد.
تانتال:
این عنصر مقاومت خوبی را در برابر خاصیت خورندگی هیدروکلریک اسید، با هر غلظتی و تحت هر فشار اتمسفری تا دمای ۹۰ درجه سانتی گراد،ازخود نشان می دهد.
از این عنصر می توانیم جهت نگهداری ماده اسیدی با غلظت کمتر از ۲۵ درصد تا دمای ۱۹۰ درجه سانتی گراد استفاده نماییم.
تیتانیوم:
این عنصر برای نگهداری هیدروکلریک اسید مناسب نمی‌باشد.
کارکرد برخی از آلیاژهای رایج مورد استفاده برای هیدروکلریک اسید (HCl )
برای حمل و نگهداری اسید هیدروکلریک رقیق معمولا از آلیاژهای Incoloy 25-6MO, Incoloy 825, Incoloy 020 و Incoloy G-3 استفاده می‌شود.
آلیاژ دیگری که از مقاومت نسبتا قابل قبولی در برابر محتویات اسیدی با غلظت زیر ۱۰ درصد در دمای اتاق برخوردار است ، آلیاژ Monel 400 می‌باشد.
آلیاژ نیکل ۲۰۰ را می‌توان در دمای اتاق برای مواد اسیدی با غلظت ۳۰ درصد استفاده نمود.
برای محیط‌‌هایی که دمای اسید هیدروکلریک بالا بوده و عوامل اکسیدکننده نیز حضور دارند ، آلیاژهای Inonel 626, Inonel 622, Inonel C-276, Inonel 686 مناسب هستند.
آلیاژ Hastelloy B-3 ،Hastelloy C-2000 , Hastelloy G-30 نیز جهت نگهداری و حمل اسید هیدروکلریک در هر دما و غلظتی مناسب می‌باشد.
انتخاب مواد مناسب در ذخیرهسازی اسید کلریدریک
انتخاب مواد مناسب در ذخیرهسازی اسید کلریدریک
انتخاب مواد مناسب در ذخیرهسازی اسید کلریدریک
