کرومیت چیست؟
کرومیت چیست؟ در دنیای امروز استقلال اقتصادی هر کشور زمانی تحقق می‌یابد که درآمدهای آن کشور تنها به یک عامل محدود افتصادی وابسته نباشد و هر چقدر این عوامل درآمدزا از تنوع بیشتری برخوردار باشد توان اقتصادی ان کشور کمتر دستخوش تحولات و نوسانات قرار خواهد گرفت، به همین دلیل توسعه صادرات غیرنفتی به‌ویژه مواد معدنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همانطور که می‌دانیم ذخائر معدنی با ارزش اقتصادی، یکی از عواملی است که می‌تواند در توسعه اقتصادی هر کشوری موثر باشد.
کروم (Chromium)
کروم یکی از فلزات سخت، شکننده و رنگ سفید نقره‌ای دارد که در سال ۱۷۹۸ میلادی به وسیله واکلین (V.L.Vauquelin) کشف شد. این عنصر به همراه مولیبدن و تنگستن در گروه ششم واسطه جدول تناوبی عناصر قرار دارد.
عنصر کروم به‌صورت آزاد در طبیعت یافت نمی‌شود. مهم‌ترین ماده معدنی حاوی کروم در طبیعت کرومیت به فرمول FeO.Cr2O3 است. از کروم چهار نوع ایزوتوپ طبیعی به‌صورت ۵۰Cr، ۵۲Cr، ۵۳Cr، ۵۴Cr وجود دارد.
کروم در حالت خالص و در دمای اتاق، عنصری است بالقوه نرم، لکن باید توجه داشت که به دلیل میل ترکیبی شدیدش با اکسیژن، کربن، نیتروژن و غیره تهیه کروم خالص بسیار مشکل است. کرومی که به منظور آبه‌کاری و جلا دادن استفاده می‌شود به جسم درخشندگی و رنگ سفید مایل به آبی می‌دهد. میزان قدرت بازتاب در جسم آبه‌کاری شده با کروم ۷۷ درصد نقره است. همچنین رسانایی الکتریکی این عنصر ۲/۲۲ درصد مس است.
ویژگی‌ها و مشخصات کانی‌شناسی کرومیت
عمده‌ترین کانی‌های در بردارنده عنصر کروم عبارتند از کرومیت، اووراروییت (گرونای سبز)، کامرریت (کلریت بنفش رنگ) FUCHSITES (مسکویت سبزرنگ)، کانی کرومیت مربوط به گروه اسپینل بوده و از نظر ترکیب شیمیایی فرمول FeCr2O4 را برای کرومیت خالص و (Mg,Fe) Cr2O4 را برای ماگنوکرومیت، Fe(Cr,Al)2O4 را برای آلوموکرومیت و (Mg, Fe) (Cr, Al)2O4 را برای کروموپیکرتیت در نظر میگیرند. بدین ترتیب کانی‌های گروه کرومیت با فرمول عمومی (Mg,Fe) (CrAlFe)2O4 مشخص می‌شوند.
کرومیت نوع آلپی (افیولیتی)
این توده‌ها به‌صورت لایه‌های هم شیب کم و بیش پرشیب شکلی که با سنگ‌های مجاور خود موازی هست یافت می‌شود، اما همبری آنها با سنگ‌های مجاور تقریبا همیشه غیرعادی و همراه گسستگی است. کانی‌های اولیه این سنگ‌ها اکثرا تغییر یافته و به سر پانتین، کلریت و اپیدوت تبدیل می‌شوند که سنگ را به رنگ سبز در می‌آورد. مجموعه این سنگ‌ها به نام افیولیت نامیده می‌شوند.
کلمه افیولیت تمام سنگ‌های مافیک و اولترامافیکی را در بر می‌گیرد که معمولا دگرگون شده و در رشته کوه‌های چین خورده قدیمی و جوان یافت می‌شوند. در مجموعه افیولیت‌ها معمولا دونیت‌ها، پریدوتیت‌ها، گابروها، گدازه‌های بازیک (معمولا با ساخت بالشی) و چرت‌های رادیولاریتی و رسوبات فلیش با هم یافت می‌شوند. اکثریت زمین‌شناسان معتقدند که افیولیت‌ها معرف پوسته اقیانوسی هستند که در نتیجه عوامل تکتونیکی (گسل‌های معکوس و روراندگی) در حاشیه‌های قاره‌ها و جزایر قوسی شکل قرار گرفته‌اند. دلایل موجود نشان می‌دهد که افیولیت‌ها در شرایط زیردریایی و در مناطق تحت کشش تشکیل شده‌اند.
